Deze position paper argumenteert het volgende:

Uitgebreide producentenverantwoordelijkheid (UPV) is een beleidsprincipe dat kan worden versterkt door een regelgevend kader voor de uitvoering en handhaving ervan. Als er echter niet nog aanvullende maatregelen worden genomen om de inzameling van e-waste in alle landen te ondersteunen, ongeacht de status van het beheersysteem voor e-waste, zullen de inzamelpercentages continu overtroffen worden de hoeveelheid e-waste die wordt gegenereerd. Aanvullende acties kunnen een brede reikwijdte hebben. Ze kunnen variëren van commercieel of non-profit gedreven tot oplossingsgerichte acties, inclusief statiegeld- of restitutieregelingen Ook kunnen publiek-private partnerschappen gecreëerd worden. Daarnaast kan er nog voor gekozen worden om alle betrokken partijen verantwoordelijk te stellen.

Wereldwijd bevinden landen zich op verschillende implementatieniveaus als het gaat om UPV-gebaseerde e-waste-regelgeving. Het ontwikkelen, goedkeuren, operationaliseren, handhaven en monitoren van regelgeving kost veel tijd. Hierdoor kunnen landen traag reageren op de e-waste-uitdaging. Aanvullende acties die worden gebruikt om de introductie van EPR-gebaseerde e-waste-regelgeving te ondersteunen, moeten op korte termijn effect hebben en tegelijkertijd duurzame oplossingen zijn. Het is duidelijk dat hierbij niet alleen producenten van elektrische en elektronische apparatuur betrokken moeten worden, en ook niet alleen de particuliere sector. Alle relevante partijen moeten een rol spelen in het UPV-systeem om de inzameling van e-waste succesvol te vergroten.

Daarnaast is het vergroten van het aantal landen dat onder e-waste-regelgeving valt van belang. Dit is namelijk essentieel voor het handhaven van een gelijk speelveld. En hoewel op UPV gebaseerde e-waste-regelgeving nog onder ontwikkeling is, moet deze flexibel blijven wat betreft de integratie van verschillende aanvullende acties in het algehele e-waste-beheersysteem. Er kan veel worden geleerd van andere industrieën, met name van de sectoren batterijen, voertuigen en kunststoffen.

Deze position paper argumenteert het volgende:

Uitgebreide producentenverantwoordelijkheid (UPV) is een beleidsprincipe dat kan worden versterkt door een regelgevend kader voor de uitvoering en handhaving ervan. Als er echter niet nog aanvullende maatregelen worden genomen om de inzameling van e-waste in alle landen te ondersteunen, ongeacht de status van het beheersysteem voor e-waste, zullen de inzamelpercentages continu overtroffen worden de hoeveelheid e-waste die wordt gegenereerd. Aanvullende acties kunnen een brede reikwijdte hebben. Ze kunnen variëren van commercieel of non-profit gedreven tot oplossingsgerichte acties, inclusief statiegeld- of restitutieregelingen Ook kunnen publiek-private partnerschappen gecreëerd worden. Daarnaast kan er nog voor gekozen worden om alle betrokken partijen verantwoordelijk te stellen.

Wereldwijd bevinden landen zich op verschillende implementatieniveaus als het gaat om UPV-gebaseerde e-waste-regelgeving. Het ontwikkelen, goedkeuren, operationaliseren, handhaven en monitoren van regelgeving kost veel tijd. Hierdoor kunnen landen traag reageren op de e-waste-uitdaging. Aanvullende acties die worden gebruikt om de introductie van EPR-gebaseerde e-waste-regelgeving te ondersteunen, moeten op korte termijn effect hebben en tegelijkertijd duurzame oplossingen zijn. Het is duidelijk dat hierbij niet alleen producenten van elektrische en elektronische apparatuur betrokken moeten worden, en ook niet alleen de particuliere sector. Alle relevante partijen moeten een rol spelen in het UPV-systeem om de inzameling van e-waste succesvol te vergroten.

Daarnaast is het vergroten van het aantal landen dat onder e-waste-regelgeving valt van belang. Dit is namelijk essentieel voor het handhaven van een gelijk speelveld. En hoewel op UPV gebaseerde e-waste-regelgeving nog onder ontwikkeling is, moet deze flexibel blijven wat betreft de integratie van verschillende aanvullende acties in het algehele e-waste-beheersysteem. Er kan veel worden geleerd van andere industrieën, met name van de sectoren batterijen, voertuigen en kunststoffen.