Fotovoltaïsche panelen (PV’s) vallen sinds augustus 2012 onder Richtlijn 2012/19/EU betreffende afgedankte elektrische en elektronische apparatuur (AEEA). Dit houdt in dat uitgebreide producentenverantwoordelijkheid (UPV) van toepassing is op dit type apparatuur. Dat betekent dat bedrijven die PV’s plaatsen op de Europese markt de financiële verantwoordelijkheid moeten nemen om de PV’s aan het einde van hun levensduur goed te laten verwerken.

Van particulier installaties tot installaties voor bedrijven, de markt voor fotovoltaïsche zonne-energie groeit aanzienlijk in Europa. Veel producenten die PV’s op de markt brengen, voldoen niet aan de verplichtingen van de WEEE-richtlijn. Zo verstoren ze de markt en creëren ze problemen voor het toekomstige beheer van verouderde panelen. Bovendien leidt dit gedrag tot oneerlijke concurrentie. De toeleveringsketen is complex voor PV’s en verschilt daardoor van traditionele verkoop van elektrische producten. Mede door de betrokkenheid van bijvoorbeeld investeringspartijen en landeigenaren wordt het een uitdaging om PV-producenten te identificeren volgens de definitie van de WEEE-richtlijn.

Dit document gaat in op de kwestie van freeriders, d.w.z. partijen die PV’s op de markt brengen maar niet voldoen aan de uitgebreide producentenverantwoordelijkheden die zijn opgelegd door de Europese wetgeving.

Fotovoltaïsche panelen (PV’s) vallen sinds augustus 2012 onder Richtlijn 2012/19/EU betreffende afgedankte elektrische en elektronische apparatuur (AEEA). Dit houdt in dat uitgebreide producentenverantwoordelijkheid (UPV) van toepassing is op dit type apparatuur. Dat betekent dat bedrijven die PV’s plaatsen op de Europese markt de financiële verantwoordelijkheid moeten nemen om de PV’s aan het einde van hun levensduur goed te laten verwerken.

Van particulier installaties tot installaties voor bedrijven, de markt voor fotovoltaïsche zonne-energie groeit aanzienlijk in Europa. Veel producenten die PV’s op de markt brengen, voldoen niet aan de verplichtingen van de WEEE-richtlijn. Zo verstoren ze de markt en creëren ze problemen voor het toekomstige beheer van verouderde panelen. Bovendien leidt dit gedrag tot oneerlijke concurrentie. De toeleveringsketen is complex voor PV’s en verschilt daardoor van traditionele verkoop van elektrische producten. Mede door de betrokkenheid van bijvoorbeeld investeringspartijen en landeigenaren wordt het een uitdaging om PV-producenten te identificeren volgens de definitie van de WEEE-richtlijn.

Dit document gaat in op de kwestie van freeriders, d.w.z. partijen die PV’s op de markt brengen maar niet voldoen aan de uitgebreide producentenverantwoordelijkheden die zijn opgelegd door de Europese wetgeving.